کش دیسپنسر در خودپرداز چیست؟

خودپرداز ها علاوه بر صدها قطعه خود ،یک ماژول بسیار مهم به نام دیسپنسر در خود دارند.شرکت های محدودی در دنیا این ماژول را تولید می کنند.کش دیسپنسر ، پرداخت کننده اسکناس یا اسکناس پرداز نیز نامیده می شود که ما در این متن آنرا دیسپنسر می نامیم. دیسپنر قلب دستگاه خودپرداز میباشد و وظیفه آن پرداخت وجه درخواستی به مشتري می باشد.

کاست ها : Cassets
محل نگهداري اسکناس ها، کاست ها هستند که معمولاً چهار عدد می باشند. هر کاست می تواند یک نوع (Type (اسکناس را در خود جا دهد. شناسایی نوع پول
به کاست شامل تنظیمات فیزیکی (ابعاد اسکناس) و تنظیمات نرم افزاري می باشد. کاستهاي مختلف می توانند تایپ هاي یکسان یا متفاوت داشته باشند. مثلاً
کاست اول پانصد هزار ریالی، کاست دوم و سوم صد هزار ریالی و کاست چهارم پنجاه هزار ریالی. قبل از ورود اسکناسهاي پنجاه هزار ریالی و بالاتر، معمولاً
دستگاهها با اسکناسهاي ده و بیست هزار ریالی پر می شدند. از طرفی حداکثر اسکناس قابل پرداخت در هر پرداخت، تعداد 40 یا 60 عدد بود. لذا مشتري
براي دریافت دویست هزار تومان، مجبور بود تا چند بار اقدام به دریافت وجه نماید.
ظرفیت هر کاست علاوه بر ابعاد آن، بسته به نو یا کهنه بودن اسکناس نیز دارد. معمولاً هر کاست 2000 برگ اسکناس ظرفیت دارد که براي دستگاههاي مختلف
متفاوت می باشد.

Reject/Retract :
علاوه بر کاستهاي اصلی، کاست ریجکت/ریترکت نیز در دیسپنسر وجود دارد. هنگام خروج هر اسکناس از کاست، ابعاد و ضخامت آن توسط سنسورهاي دستگاه
اندازه گیري می شود. در صورتی که ابعاد اندازه گیري شده با مقادیر تعریف شده اولیه اختلاف قابل توجه داشته باشند، اسکناس مربوطه اصطلاحاً ریجکت می
شود (وارد کاست ریجکت می شود). قابلیت ریجکت کردن هر اسکناس، مستقل از سایر اسکناسها، اصطلاحاً Reject Single نامیده می شود. در صورتی که
تعدادي اسکناس از کاستها خارج شده باشد و به هر دلیلی قابل پرداخت به مشتري نباشد، ورود آنها به کاست ریجکت اصطلاحاً Reject Bundle نامیده می شود.
اگر مشتري، وجه دریافتی را بر ندارد، اسکناسها به دستگاه برگردانده شده و اصطلاحاً Retract می شوند. مخزنهاي مجزا یا مشترك ریجکت و ریترکت در دستگاه
و ظرفیت هر کدام از آنها از خصوصیات دستگاه می باشد.

تکنولوژي دیسپنسر
تکنولوژي دیسپنسر معمولاً به نحوه خروج اسکناس از کاست گفته می شود. دو تکنولوژي اصطکاکی (Friction (و مکشی (Suction (در دستگاهها استفاده می
شود. در روش اصطکاکی، غلطک هایی با چرخش روي اسکناس، آنرا از کاست خارج می کنند. در روش مکشی، پمپ هاي هوا استفاده شده و با مکش هوا،
اسکناس به مکنده چسبیده و از کاست خارج می شود.

اینکه بابت مقدار وجه درخواستی، چه تعداد اسکناس از هر نوع تحویل شود، در نرم افزارها و پروتکل هاي مختلف، متفاوت است. در برخی از پروتکل ها، این
تعداد از مرکز دستور داده می شود و در برخی دیگر به عهده نرم افزار دستگاه می باشد.

فرمول مرسوم براي تعداد اسکناسهاي پرداختی بدین صورت می باشد که ابتدا از هر نوع اسکناس یک برگ محاسبه می شود (به شرطی که از مبلغ درخواستی
مشتري فراتر نرود) و سپس از بزرگترین ارزش اضافه می شود تا به مبلغ درخواستی برسد. با فرض درخواست 200 هزار تومان و وجود اسکناسهاي 5 ،10 و
50 هزار تومانی، از هر کدام یک برگ معادل 65 هزار تومان می شود. سپس با ارزش ترین اسکناس که 50 هزار تومانی است، 2 برگ اضافه می شود که مبلغ
به 165 هزار تومان می رسد. پس از آن نوبت 10 هزار تومانی است که با 3 برگ آن مبلغ به 195 هزار تومان می رسد و با یک برگ 5 هزار تومانی، تکمیل می
شود. در مجموع 3 عدد 50 ،4 عدد 10 و 2 عدد 5 هزار تومانی به مشتري پرداخت می گردد.

Dispense & present
پس از خروج اسکناسها از کاست که Dispense نامیده می شود، اسکناسها در محلی جمع می شوند. خودپرداز در اکثر سناریوهاي موجود، به کارت خوان دستور
خروج کارت را داده و پس از دریافت آن توسط مشتري، به دیسپنسر دستور پرداخت می دهد. به باز شدن دریچه خروجی اسکناس پرداز یا شاتر (Shutter (و
تحویل اسکناس به مشتري، پرزنت گفته می شود.

مشاهده ویدنو مرتبط : https://www.aparat.com/v/IgbaA